Rozdział 2

Szłam ze szkoły do domu byłam już na mojej ulicy. Miałam słuchawki w uszach i torbę z książkami przewieszoną przez ramię, była wyjątkowo lekka więc mi nie przeszkadzała. Otwieram furtkę, kieruję się do drzwi, a tam.... siedzą chłopaki z 1D??? 
Pewnie zauważyli moją zdezorientowaną minę bo szybko wstali i powiedzieli chórkiem:

-Cześć!

-Hej a co wy tutaj robicie?

-Byliśmy umówieni z Paulem, znaczy twoim tatą-powiedział chłopak w koszulce w paski, chyba Louis-ale czekamy i nadal go nie ma.

-Pewnie zapomniała, często mu się to zdarza. Może wejdziecie, to do niego zadzwonię ok?c-powiedziałam otwierając drzwi. Chłopaki energicznie pokiwali głowami i ruszyli za mną. Zaprosiłam ich do salonu nalewając picia. Wszyscy usiedli  na jednaj kanapie, a ja naprzeciwko nich, na drugiej i zadzwoniłam do taty

-Hej skarbie nie mogę teraz rozmawiać

-No dobra a nie zapomniałeś o czymś?

-Nie masz urodzin prawda?

-Nie.

-No to co w takim razie?

-Hmmm...jest ich pięciu...mają zespół...jesteś ich agentem?

-O matko chłopaki! są z tobą w domu?

-Tak czekają na ciebie

-Powiedz im że będę za 15 minut i niech się nie denerwują

-Jasne-rozłączyłam się.

-Tak jak myślałam- powiedziałam już do chłopaków-zapomniał ale będzie za 15 minut. Poczekacie?

-Pewnie!-powiedzieli radośnie co mnie trochę zdziwiło ale no cóż

Po trwającej chwilę ciszy nagle blondyn zapytał nieśmiało

-Masz może coś do jedzenie jakieś żelki albo coś

-On mówi poważnie-powiedział mulat- często jest głodny

Zaśmiałam się tylko -dobra poczekaj poszukam czegoś-gdy wyszłam do kuchni słyszałam że szepczą o czymś jednak nie dosłyszałam o czym. Gdy weszłam do pokoju to przestali i słodko się uśmiechali.

-Łap blondasie- powiedziałam i rzuciłam dużą paczkę żelek do Niall a który złapał ją z wielki uśmiechem na twarzy i zaraz zaczął jeść.

-No to może się lepiej poznamy-zapytał Harry ruszając znacząco brwiami

-W jakim sensie- zapytałam z przerażoną miną

-No wiesz będziemy ci zadawać pytania no i ty nam też jeśli będziesz chciała- sprostował Liam

-Aha ok może być zabawnie, to zaczynajcie!

Pierwszy zaczął Harry:

-Masz chłopaka

-Nie

Teraz Pasiasty

-Jaki kolor oczu u chłopaków ci się najbardziej podoba?

-Niebieski-odpowiedziałam bez namysłu, i właśnie w tej chwili zauważyłam jaki kolor oczu ma Niall. Zarumienił się lekko słysząc moje słowa ale jako kolejny zapytał

-Jakie masz hobby?

-Bardzo lubię fotografię i grę na fortepianie

-A zagrasz nam coś kiedyś?-pytał dalej

-No jeśli tylko byście chcieli i nadarzyła by się taka okazja to pewnie-odpowiedziałam lekko skrępowana, nikt nigdy mnie o coś takiego nie pytał od kąt zaczęłam lekcje.

-Długo już grasz?-tym razem zadał pytanie mulat

-Prawie rok

-Wow to pewnie dobra jesteś

-No nie wiem może trochę.

-A co z przyszłością-wyjechał znikąd blondynek

-W jakim sensie?

-No co po liceum?

-Pewnie medycyna...-powiedział smutno. Blondyn nie odpuszczał i pytał dalej

-Ale dlaczego medycyna skoro uwielbiasz grać, a z tego co zauważyłem to do medycyny cię średnio ciągnie.

-To nie jest takie proste, bo pewnie że uwielbiam grać i robić zdjęcia ale moi rodzice...-i tu nie zdążyłam dokończyć bo do domu wszedł tata. A ja przeprosiłam chłopaków i poszłam na górę do mojego pokoju. Po jakiejś godzinie usłyszałam ciche pikanie do drzwi

-Proszę-krzyknęłam a w drzwiach ujrzałam chłopaków...