Rozdział 84

Gdy wróciliśmy, w apartamencie zastaliśmy tylko głuchą ciszę. Nigdzie nie było śladu chłopców.

-To jesteśmy sami...-rzekł Niall zadziornie się uśmiechając i stając naprzeciw mnie-i co teraz będziemy robić?

-Myślę, że pójdziemy spać. To był ciężki dzień-odparłam ledwo powstrzymując śmiech

-O nie! Tak szybko to mi dzisiaj nie uciekniesz!-odparł obejmując mnie w tali-Stęskniłem się za tobą-wyszeptał mi do ucha

-Jak mogłeś się stęsknić, jak cały czas byłam obok Ciebie?

-Byłaś obok, ale nie ze mną. Tęskniłem za Twoim dotykiem, zapachem, ciepłem...Za całą Tobą.

-Ja za tobą też-odparłam uśmiechając się szeroko

-Pójdę wziąć szybki prysznic-odparłam przerywając niezręczną ciszę, która zapadłą między nami. Zwinnie wyślizgnęłam się z objęć Irlandczyka i popędziłam do łazienki w moim pokoju. Zimny prysznic podziałał na mnie orzeźwiająco. Dopiero teraz dotarło do mnie, że on jest Mój. Tylko i wyłącznie Mój. Ubrałam szorty i bokserkę, przeczesałam niedbale włosy i wyszłam. Nialler leżał na moim łóżku, wpatrując się w śnieżno-biały sufit. No mój widok od razu podniósł się lekko, opierając się na łokciach. Zmierzył mnie wzrokiem od góry do dołu i odchylając głowę do tyłu rzekł

-Naprawdę musisz?

-Ale co?

-No musisz?

-Niall o co ci chodzi?-zapytałam lekko podirytowana

-Musisz być aż taka seksowna-znów spojrzał na mnie cwaniacko się uśmiechając. Wywróciłam oczami i usiadłam na łóżku obok niego.

-Jesteś głupi-mruknęłam spoglądając na niego kątem oka

-Ale za to mnie kochasz przecież, prawda?-blondyn wyszczerzył się do mnie, i położył dłoń na moim biodrze

-A mam inne wyjście?-zapytałam wzdychając teatralnie

-O nie! Jak możesz?!-krzyknął. Zwinnym ruchem usiadł na mnie okrakiem i zaczął łaskotać. Opadłam plecami na miękki materac, śmiejąc się jak szalona

-N-Niall przestań!!-wydusiłam między napadami śmiechu

-Przestanę jak to powiesz-odparł uśmiechając się szeroko i wzmacniając swój atak. Widać ze świetnie się bawi torturując mnie

-Chyba przeszkodziliśmy-dobiegł do nas głos Liama. W drzwiach stali chłopcy ze śmiertelnie poważnymi minami. Oboje z Niallerem spojrzeliśmy na siebie i nie za bardzo wiedzieliśmy jak się zachować

-No bo my właściwie to...-zaczęłam się tłumaczyć, w tym samym czasie próbując zrzucić z siebie Horana

-My chyba nie powinnyśmy wiedzieć o co chodzi-odparł Zayn przykładając dłoń do twarzy żeby nie wybuchnąć śmiechem

-Ale serio to nie tak jak wygląda-dodał blondyn, i zszedł ze mnie.

-Zostawmy ich samych, niech dokończą to co zaczęli-rzekł Malik przerywając Niall'owi

Gdy chłopcy zostawili nas samych spojrzeliśmy na siebie i wybuchnęliśmy śmiechem

-Wiesz że będziemy musieli im w końcu powiedzieć?-zapytałam chłopaka kładąc mu głowę na brzuchu

-Wiem malutka, ale teraz się tym nie martwy. Niech to będzie nasz wieczór-odparł uśmiechając się słodko, i gładząc moje włosy

-Boże gdzie ja miałem oczy-wyszeptał bardziej do siebie niż do mnie

-Co masz na myśli?-zapytałam podnosząc się lekko

-To że zachowałem się w stosunku do Ciebie tak okropnie, zawiodłem Cię, a ty mimo wszystko mi wybaczyłaś i ponownie zaufałaś. Cassie ja się boję, ze znów cię skrzywdzę i...-nie dałam mu dokończyć, bo złączyłam nasze wargi. Chłopak pogłębił ten wspaniały pocałunek, a gdy się od siebie oderwaliśmy wyszeptałam patrząc mu głęboko w oczy

-Za bardzo cię kocham by pozwolić ci odejść. Jeśli oboje będziemy się starać, to wszystko będzie dobrze. Po prostu muszę wiedzieć, ze mnie kochasz i ze mogę zawsze na ciebie liczyć...

-Cassie zrobię wszystko co w mojej mocy, żebyś była pewna, ze Cie kocham. Moje życie bez Ciebie nie ma sensu i nie pozwolę żeby moja głupota pozwoliła i stracić to co mam najcenniejsze. Tylko proszę Cię żebyś była wyrozumiała, bo nowe początki nie będą łatwe. Zwłaszcza teraz gdy jesteśmy tak sławni.

-Dobrze-odparłam spokojnie delikatnie się uśmiechając

-Tak strasznie Cię kocham-wyszeptał i pochylił się nade mną. Ciepłą dłoń delikatnie ułożył na moim biodrze, przysuwając się bliżej i nareszcie wpił się w moje wargi z niesamowitą namiętnością. Wplotłam palce w jego włosy i po prostu dałam się ponieść chwili. Niestety ten wspaniały moment przerwał Harry wchodząc bez pukania mówiąc

-Ej nie widzieliście czasem mój...-otwarł szeroko usta widząc nas w takiej pozycji. Momentalnie odskoczyliśmy od siebie. Oboje z Niall'em oblaliśmy się rumieńcem spuszczając zawstydzony wzrok. Hazza parę razy otwierał i zamykał usta by coś powiedzieć, ale nie wychodziło mu to, więc bez słowa wyszedł...

*********************************************************************************

Cześć mordki :)

Kolejny rozdział już jest, mam nadzieję, że się cieszycie:)

Mi osobiście średnio się podoba, ale chyba nie jest źle co?:P

No więc komentujcie, nie wstydźcie się :P!!!!

I mam do Was jeszcze jedną małą, ale ważną sprawę :) A mianowicie: chciał bym Wam polecić pewien blog. Jest to opowiadanie również o 1D i w pewnej części o TW,  jest świetne. To blog mojej Kamci. Proszę wejdźcie, i jeśli wam sie spodoba to komentujcie:)

http://dream-of-brown-eyes.blogspot.com/

To do następnego

Kocham Was:*

Wasza Ola