Rozdział 82

Gdy wróciliśmy do hotelu, poprosiłam Niall'a abyśmy zajrzeli do taty. Nie rozmawiałam z nim od wczoraj i trochę się martwię. . Wraz z blondynem stanęliśmy przed drzwiami jego pokoju i zapukaliśmy. Po chwili otworzył nam w samej bieliźnie

-Ooo kochani a co wy tu tak wcześnie robicie?

-Przyszłam sprawdzić czy wszystko w porządku. No wiesz po wczoraj

-No jasne że w porządku

-Podpisała?

-Pogodziliśmy się i swędziliśmy trochę czasu razem-odparł wzruszając ramionami

-Ale jak to?-zapytałam zszokowana otwierając oczy jeszcze szerzej

-No normalnie. Doszliśmy do porozumienia-uśmiechną się szeroko

-Normalnie? Po tym co mi wczoraj powiedziała? Jak mogłeś mi to zrobić?!-krzyknęłam wściekła

-Kotku wracaj do łóżka-usłyszałam z głębi pokoju jej znudzony głos

-Ona tam jest prawda?-wskazałam na przestrzeń za plecami ojca

-Córeczko proszę...-nie dałam mu dokończyć bo wbiegła do sypialni. Leżała w białej pościeli z poczochranymi włosami

-Co ty tu....

-Nienawidzę cie słyszysz?! Specjalnie rujnujesz mi życie! Co ja Ci takiego zrobiłam?! Czym na to zasłużyłam? Już nigdy nie chcę cię widzieć...-obróciłam się w stronę drzwi wyjściowych w których stał ojciec i Niall, i poprawiłam się-Was widzieć. Niall chodźmy-rzuciłam wychodząc. Chłopak objął mnie ramieniem i w ciszy doszliśmy do naszego apartamentu. Cholernie chciałam się w niego wtulić i rozpłakać jak mała dziewczynka, ale nie mogłam. Nie mogłam dać im tej satysfakcji.

-Martwiliśmy się o was-zaczął Liam gdy tylko przekroczyliśmy próg

-Przepraszam to moja wina-mruknęłam siadając na krześle w kuchni

-Nic nie jest twoją winą Cassie- Niall kucnął przede mną i patrząc mi w oczy kontynuował- to jej wina że pragnie tylko pieniędzy, i jego ze tego nie widzi. Ty jako pierwsza to zauważyłaś...I postąpiłaś słusznie

-Cokolwiek się stało, pamiętaj że masz nas-rzekł Lou uśmiechając się

-Przyjaciele na zawsze-dodał Hazza i wszyscy zrobiliśmy grupowego Misiaka

-Kocham Was chłopcy

-My ciebie też

Usiedliśmy w salonie, włączając telewizję, a ja w końcu wydusiłam to co chodziło mi po głowie

-Chłopcy, ja muszę zrezygnować z pracy

-Ale dlaczego?-zapytał zaskoczony Niall

-Zrozumcie mnie, nie chcę być teraz blisko żadnego z nich. Jutro zadzwonię do Jennifer zrezygnacją i wrócę do domu

-Nie możesz

-Zayn ma rację. Ciężko na to pracowałaś, nie możesz pozwolić, aby ci to odebrali. Pomożemy Ci-zapewnił Liam. Nie zdążyłam odpowiedzieć bo do salonu wtargnął ojciec

-Szybko zbieramy się, zaraz mamy wywiad. Trochę się zasiedziałem, więc musimy się śpieszyć

-Nie jedziemy-odparł spokojnie Louis nie odrywając wzroku od ekranu telewizora, a chłopcy chyba wiedzieli co planuje bo zachowali się tak samo.

-Bez żartów serio musimy się śpieszyć

-A my ci serio mówimy że nigdzie nie jedziemy

-A to niby dlaczego?

-Bo nasza przyjaciółka nas potrzebuje- Hazza wskazał na mnie-jak byś nie wiedział to zawiodła się na rodzicach i potrzebuje wsparcia

-Nie zachowujcie się jak dzieci. Marsz do auta

-My się zachowujemy jak dzieci? Lepiej spójrz na siebie!-Niall stał z nim twarzą w twarz-masz tylko jedną córkę, a tak bardzo ją ranisz-Irlandczyk aż buzował ze złości-to jest aż niewiarygodne jak głupi jesteś nie widząc jej cierpienia. Tylko w tobie miała oparcie

-Tylko we mnie bo ty ją już nie po raz pierwszy zawiodłeś!-wykrzyczał Paul

-To prawda-odparł blondyn spokojnie-zawiodłem ją, ale każdego dnia cholernie tego żałuje. Żałuję ze nie jestem kimś na kogo zasługuje, ale ją kocham i nigdy nie przestanę walczyć o kogoś tak wspaniałego jak ta słodka blondynka-moje serce zamarło. On powiedział to głośno. Chwiejnym krokiem wyszłam na balkon. Ocno zaparłam się o barierkę i łapczywie chwytałam chłodne powietrze

-Wszystko w porządku Cassie?-usłyszałam za sobą głos mojego przyjaciela

-Tak...Nie...Nie wiem Harry on..on...

-On postawił się Twojemu Ojcu-Hazza wyjął mi z ust to co próbowałam wydusić

-W głowie mi się to nie mieści, że tak po prostu to powiedział-szepnęłam spogladajac kontem oka na loczka

-Nie powiedział tego tak po prostu. Nawet sobie nie wyobrażasz jakie to było dla niego trudne. Musiał przezwycieżyć strach i wszystko co go blokowało, bo nie mógł pozwolić aby Paul się tak zachowywał

-Naprawdę?

-Naprawdę-zapewnił mnie przyjaciel usmiechajac się ciepło

-I co ja mam teraz zrobić?-zapytałam przerażona

-Twój umysł jest skołowany, ale serce już dawno podjęło decyzję. Musisz tylko zajrzeć w głąb siebie i odnaleźć ją...-chłopak objął mnie raieniem. 
-Dziękuję Harry. Jesteś najwspanialszym przyjacielem na świecie-
-Wiem to-uśmiechnął się do mnie szeroko i dodał szeptem-Pamiętaj ze nigdy nie zostawię Cię samej. Cokolwiek by się działo to zawsze będę przy Tobie...bo Cię kocham Cass -wtuliłam sie ocno w koszulę loczka nie mogąc opanować wzruszenia
-Już zawsze będziesz moją małą siostrzyczką-dodał całując mnie w czubek głowy.... 

***********************************************************************************************************
Hello mordki :)
A więc jest rozdział. Mi osobiście średnio się podoba, ale nie wiedziałam już co z nim zrobić:)  Mam nadzieję ze wam choć trochę przypadnie do gustu. W końcu wyjaśniło się co nasz Harry czuje do Cassie...albo i nie...
 Rozdział dedykuję Mojej Kochanej Kamci i Pawłowi :P
 Szantaż niech będzie na hmmmm...37 komentarzy?:P

Tak wiem jestem okrpna, ale bez tego nie chce Wam sie komentować :)
Zapomniała bym :Konkurs który ogłaszałam kilka postów temu anuluję, gdyż jest mało chętnych.Przykro mi
Kocham Was 
Wasza Ola :*