Rozdział 71

Obudziły mnie promienie słońca wpadające do mojego pokoju przez nie zasłonięte okno. Dziewczyn nie było obok mnie. Spojrzałam na zegarek który wskazywał 9:18. Założyłam na siebie jakąś bluzę i zwlekłam się do kuchni. Czekała tam na mnie kawa i pyszne śniadanie. Niestety nie miałam na nic ochoty.

-Hej już wstałaś?-zapytała El wychodząc z łazienki w samym ręczniku

-Jak widać-wymusiłam delikatny uśmiech, lecz chyba nie specjalnie ją przekonał bo podeszła i kładąc mi rękę na ramieniu zapytała

-Jak się czujesz?-Jak się czuję?. A jak ja mam się czuć.? Moje serce kilka godzin temu rozpadło się na miliony małych kawałeczków, a oczy wypłakały kilka litrów łez...

-Dobrze-odprłam spokojnie

-Usiądź zjedz coś-nie drążyła dalej tematu. I dobrze. Nie byłam gotowa o tym wszystkim myśleć, a co dopiero rozmawiać.

-Może nie pójdziesz dzisiaj do pracy. Odpoczniesz trochę-zaproponowała siadając naprzeciw mnie

-Nie. Lepiej pójdę. Przynajmniej się czymś zajmę i nie będę o tym wszystkim myśleć...

-Niall do mnie dzwonił-po tych słowach o mało co nie zakrztusiłam się łykiem kawy który miałam w ustach.

-Pytał jak się czujesz

-Nie obchodzi mnie to. Nie chcę z nim rozmawiać-odparła odwracając wzrok

-Lou mówił że z nikim od wczoraj nie rozmawiał...

-Wiesz co muszę się już ubrać, zaraz muszę iść do pracy-wstałam ignorując to co przed chwilą powiedział moja przyjaciółka

-Cassie nie możesz od tego uciekać. On wie że popełnił błąd. Porozmawiaj z nim chociaż

-Wiem El. Zrobię to...ale jeszcze nie teraz.

-W porządku-uśmiechnęła się lekko a ja poszłam do góry. Wzięłam odświeżający prysznic, ubrałam się i ruszyłam do pracy. Po drodze poskładałam wczoraj roztrzaskany telefon i włączyłam go. Było pełno nieodebranych połączeń od chłopców i masa wiadomości od Nialla. Nie mogłam ich teraz przeczytać bo od razu bym się rozkleiła. Już chciałam schować go z powrotem do torebki gdy zaczął wibrować. Spojrzałam na wyświetlacz, na którym widniało zdjęcie blondyna. Chwilę zastanawiałam się co robić, aż w końcu nacisnęłam czerwoną słuchawkę i schowałam go do torby wchodząc do siedziby firmy

Gdy wróciłam do domu łącznie wszystkich nieodebranych połączeń od blondyna było 56, a sms-ów 68. Rzuciłam telefon na stół i sama rozłożyłam się na kanapie

-Kasandra już wróciłaś?-usłyszałam głos Dan

-Tak. Jestem w salonie-po chwili brunetka była obok mnie

-No małą zbieraj się

-Gdziekolwiek chcesz iść, ja zostaję. Nie mam ochoty się stad ruszać-mruknęłam przewracając się na brzuch

-Nie obchodzi mnie to czy masz ochotę czy nie, ale zabieram cię na wielkie zakupy. El będzie na nasz czekać już w centrum handlowym, więc zbieraj swój zgrabny tyłek i marsz do samochodu

-Nie dasz mi spokoju co?

-Nie ma takiej opcji kochanie-zachichotała

-Dobra, ale pod jednym warunkiem

-Jakim?-zapytała zaciekawiona

-Kupujemy wszystko

-No i to rozumiem-obie zachichotałyśmy ruszyłyśmy na podbój sklepów

Gdy wróciłyśmy do domu torby z zakupami zajęły znaczną część salonu. Pokupowałyśmy mnóstwo butów, torebek, sukienek, torebek i tak dalej. Wiem ze większość z tych rzeczy zajmie miejsce na dnie mojej szafy i nigdy tego nie włożę, ale warto było się rozerwać choć na chwilę.

******************************************************************************************************

Hello!

I jak wam się podoba?

Wiem krótki, ale następny będzie dłuższy:) 

Chce Wam bardzo podziękować za te wszystkie komentarze pod poprzednim rozdziałem, jestem bardzo dumna że nam sie udało, i do tego jest już ponad 20000 wejść!

Wiele z Was martwi się również czy między Cassie a Harrym do czegoś dojdzie. Nie powiem wam że do niczego nie dojdzie, ale nie mogę wam też powiedzieć ze do czegoś dojdzie :) Musicie czytać to zobaczycie :)

Jestem potworem więc pod tym rozdziałem ma być 21 komentarzy:)

Kocham Was bardzo bardzo Mocno :*

Wasza Ola:)