Rozdział 72

Minął już tydzień od naszego zerwania. Cały czas go kocham, bo przecież z dnia na dzień nie przestanie się kochać kogoś kto znaczył dla nas tyle co wszystko. Nie wątpię też w to że on mnie kocha, ale...no właśnie cały czas jest jakieś ale które nie pozwala mi się przełamać i odebrać tego głupiego telefonu, który dzwoni codziennie po kilka razy.  Dziewczyny cały czas namawiają mnie na choć krótką rozmowę z nim...

Może boję się tego co mogę usłyszeć, a może że gdy wypowie moje imię i że mnie kocha tak po prostu mu wybaczę. Nie mogę mu wybaczyć...jeszcze nie teraz. Zranił mnie tym co powiedział.

„Dziwnie się ostatnio zachowujesz”-usłyszałam od Philipa w pracy. Fakt mniej jadłam, mniej spałam, często płakałam. Blada cera, podkrążone oczy.

Nic nie szło po mojej myśli aż do tego jednego dnia. Jennifer wezwała mnie do siebie. Pełna obaw weszłam do jej gabinetu i niepewnie usiadłam na krześle naprzeciw jej biurka.

-Coś się stało, jesteś strasznie blada?-zapytała zmartwiona

-Wszystko w porządku-skłamałam uśmiechając się lekko

-Dobrze, ale to teraz nieważne-skwitowała rozkładając przed sobą jakieś papiery-mam dla ciebie pewną wiadomość. Pewien zespół taneczny chce wynająć fotografa na czas ich trasy po Europie, i uważam że świetnie byś się nadawała.-normalnie mnie zamurowało

-Ale nie żartujesz, poważnie?

-Tak, to będzie twoje pierwsze tak duże zlecenie, więc będę cię kontrolować i pomagać. Jeśli oczywiście się zgodzisz

-Jasne że się zgadzam

-Wspaniale. Podpisz tutaj-wskazała na kartkę, na której już po chwili widniał mój podpis-i w piątek lecisz do Kopenhagi

-Dziękuję że i zaufałaś-powiedziałam z uśmiechem

-Nie zawiedź mnie. A teraz leć już do domu przygotowywać się do wyjazdu, a jutro podskocz tu na chwilę przekażę ci wszystkie papiery i sprzęt.

-Dobrze

Szczęśliwa popędziłam do domu, gdzie były już moje przyjaciółki.

-Dziewczyna gdzie jesteście-wrzasnęłam podekscytowana trzaskając drzwiami. Obie zjawiły się tuż obok mnie z przerażonymi minami

-Cass co się stało że się tak drzesz

-Dostałam pracę-pisnęłam

-Przecież ty masz pracę

-Nie taką. Jakaś grupa taneczna ma trasę po Europie i chcą mieć na ten czas fotografa i Jennifer wybrała mnie. Rozumiecie to mnie!!!-wszystkie zaczęłyśmy piszczeć, skakać i się przytulać

-To trzeba to uczcić!-krzyknęła Dan

Usiadłyśmy w salonie rozkoszując się winem. Miałyśmy napić się tylko troszkę, lecz nie wyszło i pochłonęłyśmy aż 3 butelki

*Z perspektywy Danielle *

-Dani, czy my dobrze robimy?-zapytała szeptem El. Spojrzałam na śpiącą słodko Cassie i odparłam równie cicho

-Tak El. To jest chyba najlepsze co możemy dla niej teraz zrobić

-A nie wydaje ci się że będzie zła?W końcu ma nas za przyjaciółki, a my ją tak po prostu okłamujemy

-Może. Ale robimy to wszystko dla jej dobra. Nie martw się już, w końcu wszystko się ułoży-uśmiechnęłam się lekko pełna nadziei w to co właśnie powiedziałam

-Mam nadzieję...

-Hej El posłuchaj, przecież ona musi w końcu oderwać się od tej szarej rzeczywistości i spojrzeć na całe jej zycie pod innym kątem, i jeśli ta praca jej to umożliwi to niech jedzie

-Masz rację.

-Trzeba później podziękować Niall'owi że załatwił to dla niej 

-Wiem...on napraedę musi ją strasznie kochać-wyszeptałam wpatrując się w śpiącą przyjaciółkę 

-Na pewno, dobranoc Dani-dziewczyna cmoknęła mnie w policzek i zniknęła za drzwiami

-Dobranoc El

*perspektywy Niall'a *

*Wszystko załatwione*takiego SMS-a dostałem o Danielle przed chwilą, i już chyba po raz setny czytałem jego treść. Nie wiem czy dobrze robię, ale to chyba jedyne dobre rozwiązanie tej sytuacji. Kasandra nie chce ze mną rozmawiać. Nie dziwię jej się...sam nie mam ochoty na siebie patrzeć. Jedyny plus to to że zrozumiałem wszystkie moje błędy. Wróciłem do samego początku i analizowałem to w każdej wolnej chwili, aż zrozumiałem że „Kochamy tych, którzy nas ranią i ranimy tych, którzy nas kochają.”

**************************************************************************************************************

Hej

OMG!!! Nawet nie wiecie jakie było moje zdziwienie gdy weszłam na bloga i zobaczyłam 23 komentarze!!!! Nawet nie wiecie jak się cieszę :)

I tak masz rację Madziu to nowy rekord, jutro u mnie pijemy:P haha

Wracając do rozdziału, jest w nim kawałeczek Niall'a  z czego pewnie się cieszycie co?

No i szantaż jak to zwykle bywa hmmmm 21? Wiem że dacie radę, tak dla mnie :*

Jeszcze raz dziękuję te komentarze wiele dla mnie znaczą, tym bardziej że naprawdę wyrażacie w nich swoją opinię :)

Kocham Was

Wasza Ola :**